خط نيوز - با نارضایتی عمومی درباره حجاب چه باید کرد؟

مسئله حجاب در کشور ما از جمله مسائلی است که از ابتدای انقلاب تاکنون لاینحل باقی مانده است. متاسفانه سیاستگذاری حاکمیت درباره حجاب در این سال‌ها نتیجه‌ای جز نارضایتی عمومی در پی نداشته است. وضعیت کنونی حجاب در جامعه به‌گونه‌ای است که همه گروه‌های اجتماعی ناراضی‌اند .

برخی از طیف‌های مذهبی به‌دلیل عدم رعایت حجاب توسط بخش دیگر جامعه از وضعیت کنونی رضایت ندارند. آنان مدعی هستند به‌موجب قانون شرع و قانون مجلس همه زنان موظف به رعایت حجاب شرعی هستند و باید با مظاهر علنی بدحجابی و بی حجابی مقابله کرد. البته در میان ایشان برخی فقط به فعالیت فرهنگی باور دارند و برخی دیگر علاوه بر فعالیت فرهنگی، برخورد امنیتی و انتظامی را نیز ضروری می‌دانند. در مقابل طیف‌های دیگری از جامعه که اعتقادی به حجاب شرعی ندارند از اجبار قانونی برای رعایت حجاب شرعی ناراضی هستند. ایشان مدعی هستند اجبار قانونی از جانب حاکمیت ظلمی است که بر ایشان روا داشته شده است. به‌خصوص اینکه در چند سال اخیر میزان رعایت حدود شرعی حجاب در جامعه بسیار کمتر شده و این موضوع به ادعای ایشان کمک می‌کند. در کنار این مسائل نارضایتی‌های دیگری مرتبط با موضوع حجاب در گروه‌های مختلف اجتماعی وجود دارد. مثلا اینکه در بخشی از جامعه خانم‌های محجبه نمادی از حکومت تلقی شده و با ایشان برخوردهای زشتی صورت می‌پذیرد. یا اینکه ضرورت قانونی حجاب باعث شده افراد غیر معتقد صداقت در رفتار را از دست بدهند و در معرض رفتار دوگانه قرار بگیرند. تمام این‌ها نشان می‌دهد سیاستگذاری حجاب در جامعه نیاز به بازنگری دارد. نارضایتی عمومی در این زمینه نشان دهنده آن است که این سیاستگذاری یا غیرواقع‌گرایانه بوده است یا اینکه به‌درستی اجرا نشده است. علاوه بر نارضایتی عمومی، پرسش دیگری که درباره سیاستگذاری حجاب مطرح می‌شود این است که تا چه میزان، اهداف سیاستگذار محقق شده است؟ در این زمینه باید بررسی دقیق توسط نهادهای مسئول صورت پذیرد تا مشخص شود سیاستگذاری درباره حجاب تا چه حد منتج به نتیجه مورد نظر شده است. به‌طور کلی ارزیابی از اجرای قانون و سیاست‌ها یکی از وظایف مهم حاکمیتی در تجربه سیاستگذاری است که متاسفانه در کشور ما آنچنان به آن توجه نمی‌شود. با ارزیابی از مسیر طی‌شده می‌توان نقشه راه برای ادامه مسیر فراهم کرد. بدون بررسی میزان تاثیر و نتیجه‌بخشی سیاست‌های پیشین نمی‌توان تصمیم درستی برای آینده گرفت. به‌همین جهت به نظر می‌رسد سیاست حجاب در جمهوری اسلامی نیاز به یک بازنگری دارد. اولین گام هم بررسی شرایط کنونی حجاب در کشور است و پیمایش تجربی دقیق موضوع است. ابتدا وضعیتی که در آن قرار داریم باید به‌خوبی توصیف و تبیین شود. با پیمایش دقیق می‌توانیم اولا میزان تحقق اهداف را بسنجیم و سپس با لحاظ کردن مقدورات کنونی، می‌توان سیاست‌های جدیدی در این زمینه وضع کرد. سیاستی که حداقل بتواند رضایت بخش‌هایی از جامعه را تامین کند.