خط نيوز - آیا کاندیدای پیروز انتخابات ریاست جمهوری با رقبای خود مهربان خواهد بود؟

آیا کاندیدای پیروز انتخابات ریاست جمهوری با رقبای خود مهربان خواهد بود؟

نکته جالبی که در بررسی ۶ دوره اخیر ریاست جمهوری مشخص می شود آن است که اکثریت قریب به اتفاق رقبای انتخاباتی روسای جمهور در دولت بعدی سمتی نداشته اند که البته موارد استثنایی نیز وجود دارد.
خط نیوز _ انتخابات ریاست جمهوری در ایران همواره شاخص ها و نمود های جالبی را با خود به همراه دارد.

از رسیدن افرادی که خیلی ها گمان نمی کردند به پست ریاست جمهوری برسند تا نوع برخورد جبهه های سیاسی با پیروز نهایی انتخابات و البته بالعکس!

اما شاید برای خیلی ها جالب باشد که بدانیم پس از هر دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران چه اتفاقی برای رقبای انتخاباتی روسای جمهور افتاده است.

نکته جالبی که در بررسی ۶ دوره اخیر ریاست جمهوری مشخص می شود آن است که اکثریت قریب به اتفاق رقبای انتخاباتی روسای جمهور در دولت بعدی سمتی نداشته اند که البته موارد استثنایی نیز وجود دارد.

سرنوشت رقبای انتخاباتی کاندیداهای پیروز به شرح زیر است:

انتخابات سال ۶۸

پیروز انتخابات: اکبر هاشمی رفسنجانی با ۱۵٬۵۵۰٬۵۲۸

رقیب انتخاباتی/

عباس شیبانی: وی که سابقه عضویت در کابینه اول انقلاب را داشت در دولت اول هاشمی رفسنجانی به هیچ سمتی نرسید و ترجیح داد در کسوت نمایندگی مجلس باقی بماند.

انتخابات سال ۷۲

پیروز انتخابات: اکبر هاشمی رفسنجانی با ۱۰٬۵۶۶٬۴۹۹

رقبای انتخاباتی/

احمد توکلی: وی که در این انتخابات رقیب اصلی هاشمی بود پس از انتخابات پستی در دولت نگرفت. راز این عدم دریافت سمت را می توان در انتقاد های تند و تیز وی از دولت اول هاشمی رفسنجانی دانست.

جاسبی : رئیس دانشگاه آزاد ترجیح داد پس از انتخابات هم رئیس دانشگاهش بماند؛ البته در همان زمان نیز کارشناسان حضور وی را تنها به عنوان تائید کننده هاشمی ارزیابی می کردند.

رجبعلی طاهری:استاندار وقت تهران نیز در این انتخابات به عنوان رقیب رئیس خود! وارد عرصه انتخابات شد ولی راه به جایی نبرد.

انتخابات سال ۷۶

پیروز انتخابات: سید محمد خاتمی با ۲۰٬۱۳۸٬۷۸۴

رقبای انتخاباتی/

محمد محمدی نیک معروف به ری شهری که در ولت اول هاشمی وزیر اطلاعات بود با حمایت برخی جریان های اصولگرا رقیب خاتمی شد. وی پس از انتخابات فعالیت خود را به عنوان نماینده ولی فقیه در سازمان حج و زیارت ادامه داد.

علی اکبر ناطق نوری: وی که جدی ترین رقیب خاتمی در این دوره محسوب می شد و البته سمت ریاست مجلس را نیز عهده دار بود، به کابینه خاتمی دعوت نشد و کار خود را در مجلس پنجم ادامه داد.

رضا زواره ای: وی نیز به عنوان یکی از رقبای انتخاباتی خاتمی در انتخابات حاضر شد و البته در کابینه هفتم حاضر نشد.

انتخابات سال ۸۰

پیروز انتخابات: سید محمد خاتمی با ۲۱٫۶۵۴٬۳۲۰

رقبای انتخاباتی/

احمد توکلی: اینبار نیز احمد توکلی به عنوان جدی ترین گزینه رقیب کاندیدای پیروز مطرح بود ولی نه به ریاست جمهوری رسید و نه پستی در کابینه هشتم.

دریادار علی شمخانی: وی که در اول خاتمی وزیر دفاع بود در این انتخابات ترجیح داد رقیب رئیس خود باشد اما در همین حضور یکی از موارد استثنایی را رقم زد. وی در دولت بعدی خاتمی نیز وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ماند.

عبدالله جاسبی: رئیس دانشگاه آزاد دوباره شانس خود را برای رئیس جمهور شدن امتحان کرد که باز هم ناکام ماند و به دانشگاهش بازگشت.

شهاب الدین صدر: نفر هفتم انتخابات ریاست جمهوری هشتم نه تنها ضمن نگرفتن هیچ مسئولیتی در کابینه متوجه شد که شانس رای آوری اش در انتخابات نظام پزشکی و حتی مجلس بالاتر خواهد بود. وی در دوره بعدی مجلس نماینده شد.

علی فلاحیان: وزیر سابق اطلاعات دولت دوم هاشمی پس از پیروزی خاتمی نتوانست جای یونسی را در کابینه بگیرد.

مصطفی هاشمی طبا: تنها اتفاقی که برای هاشمی طبا در این انتخابات افتاد این بود که وی در دولت قبلی خاتمی رئیس کمیته المپیک بود و در دولت بعدی خبری از این سمت جزئی هم نبود!

غفوری فرد: وی نیز نه تنها کار چندانی پیش نبرد بلکه به سمت خاصی هم نرسید و ترجیح داد پس از تمام شدن انتخابات ریاست جمهوری به سمت انتخابات مجلس برود.

محمود کاشانی: فرزند مشهور آیت الله کاشانی نیز در کابینه دوم خاتمی سمتی نگرفت و باز به سمت کارهای دانشگاهی و پژوهشی بازگشت.

سید منصور رضوی : وی که در شورای شهر تهران مشغول فعالیت بود پس از انتخابات به فعالیت خود در شورای شهر ادامه داد.

انتخابات سال ۸۴

کاندیدای پیروز: محمود احمدی نژاد با ۱۷٬۲۸۴٬۷۸۲

رقبای انتخاباتی/

هاشمی رفسنجانی: طبیعی به نظر می رسید فردی که تقابل دیدگاه با وی یکی از اصلی ترین دلایل رئیس جمهور شدن احمدی نژاد بود در کابینه نهم جایی نداشته باشد!

علی لاریجانی: انتخاب وی پس از انتخابات به عنوان دبیر شورای عالی امینت ملی توسط احمدی نژاد را نیز باید یک استثنا دانست.

محمد باقر قالیباف: شهرداری مقصد بعدی قالیباف پس از انتخابت سال ۸۴ بود؛ سمتی که نه از سوی احمدی نژاد که از سمت شورای شهر به وی داده شد.

کروبی : یکی از پر هیاهوترین رقبای احمدی نژاد در انتخابات آن سال پس از انتخابات به دنبال تاسیس حزب رفت و اعتماد ملی را پایه گذاری کرد تا از این طریق در عرصه سیاسی باقی بماند.

مصطفی معین: وزیر سابق علوم دولت خاتمی که به صورت علنی حمایت خاتمی را به همراه داشت حتی به رده های بالای جدول انتخابات هم نرسید و به کار دانشگاهی و البته ریاست یک حزب گمنام سیاسی بازگشت.
مهرعلیزاده: رئیس سازمان تربیت بدنی در دولت سابق نیز تنها در انتخابات کم فروغ بود و به هیچ سمتی در دولت اصولگرایان نرسید.

انتخابات سال ۸۸

پیروز انتخابات: محمود احمدی نژاد با ۲۴٬۵۹۲٬۷۹۳

رقبای انتخاباتی/

میرحسین موسوی: وی در این انتخابات رقیب اصلی احمدی نژاد محسوب می شد که با حدود ۱۳ میلیون رای به رتبه دوم دست یافت. مواضع فتنه گرانه موسوی پس از اعلام نتایج شمارش آرا آینده سیاسی وی را با تردید جدی رو برو کرد.

محسن رضایی: این اولین حضور جدی دبیر مجمع تشخیص نظام، در انتخابات بود. وی که در دولت اول احمدی نژاد در نقش یک منتقد اقتصادی ظاهر شد پس از انتخابات دهم نیز دوباره راهی دفتر کار خود در مجمع شد.

مهدی کروبی: وی که پس از انتخابات سال ۸۴ نیز شایعه تقلب را مطرح کرده بود در انتخابات ۸۸ به صورت جدی تر راه قبل را رفت.

بنابر بر این گزارش، شاید دقت در این سرنوشت ها نشان دهد که پیروزهای نهایی انتخابات چندان با رقبای خود مهربان نیستند ولی باید دید در انتخاباتی که شاید برای اولین بار چنین ائتلاف هایی شکل گرفته شاهد یک رکورد زنی در راه پیدا کردن رقبای انتخاباتی به کابینه خواهیم بود یه خیر؟
مشرق