خط نيوز - مستنداتی از نقش مرموزترین متحد آمریکا در برنامه شکنجه و آدم‌ربایی سیا

مستنداتی از نقش مرموزترین متحد آمریکا در برنامه شکنجه و آدم‌ربایی سیا

دولت آمریکا و سیا گرچه در جایگاه متهمان ردیف اول این برنامه شکنجه و آدم‌ربایی قرار دارند، اما تنها بازیگران این اعمال خشونت‌بار محسوب نمی‌شوند چرا که پیشتر آشکار شده بود ۲۵ کشور اروپایی در اجرای این پروژه نقش داشته‌اند.

به گزارش خبرگزاری خط نیوز ، کمیته اطلاعاتی مجلس سنای آمریکا سه شنبه هفته گذشته خلاصه‌ای از گزارش خود درباره برنامه شکنجه «سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا» (سیا) برای بازجویی از مظنونان به انجام عملیات تروریستی را منتشر کرد. در این گزارش ۵۲۵ صفحه ای نه نامی از سازمانهای جاسوسی MI۵ و MI۶ انگلیس به چشم می‌خورد و نه اشاره‌ای به پایگاه نظامی آمریکا در بخشی از جزیره مرجانی «دیه‌گو گارسیا» که قلمروی انگلیس محسوب می‌شود ـ اما مستندات زیادی حاکی از آن هستند که محققان مجلس سنا تنها این نام‌ها را به دلایلی که آن را «امنیتی» می‌خوانند، سانسور کرده‌اند.

گزارش سنا از روش‌هایی زجرآور پرده برمی‌دارد که مأموران سازمان سیا در زندانهای مخفی خود از آنها برای اعتراف‌گیری از متهمان مظنون به انجام عملیات تروریستی استفاده کرده و خودشان نام «فنون پیشرفته بازجویی» را برای آن روشها انتخاب کرده‌اند.

این عبارت شاید سازمان سیا را در ذهن مخاطب ناآشنا سازمانی در تلاش برای استفاده از روشهایی جهت نیل به هدف استخراج اطلاعات از متهم جلوه دهد: دیدگاهی که با نگاهی گذرا به آن روش‌ها به سرعت رنگ می بازند.

غرق مصنوعی، محروومیت طولانی از خواب، برهنگی اجباری متهمان، حبس در جعبه های تنگ، محرومیت حسی، تنقیه اجباری، محرومیت حسی، قرار دادن در معرض صداهای بلند برای مدت‌های طولانی و غیره تنها تعدادی از این «فنون پیشرفته بازجویی» هستند که هم از منظر تعهدات آمریکا در معاهدات حقوق بشری و هم از منظر ادبیات گلایه‌مندانه مورد استفاده این کشور در تقابل با سایر کشورها مصادیق بارز مفهوم «شکنجه» محسوب می‌شوند.

اما دولت آمریکا و سازمان سیا اگرچه به عنوان بازیگران اصلی و آغازگران این قائله در جایگاه متهمان ردیف اول قرار دارند تنها بازیگران این اعمال خشونت‌بار ـ که به زعم کارشناسان حائز تمامی ویژگیهای لازم برای اطلاق «جرائم جنگی» هستند ـ محسوب نمی‌شوند، چرا که پیشتر آشکار شده بود ۲۵ کشور اروپایی (روزنامه گاردین، ۸ دسامبر ۲۰۱۴) هر یک در اجرای این پروژه شوم در لفافه مبارزه با تروریسم تقسیم نقش کرده‌اند.

لهستان یکی از کشورهای اروپایی و احتمالاً اولین آنها بوده که درخواست سازمان سیا برای میزبانی شکنجه را اجابت کرده است: موضوعی که به محکومیت این کشور در برابر دادگاه حقوق بشر اروپا هم منجر شده است (الجزیره، ۲۴ جولای ۲۰۱۴).

اما همکاری برخی متحدان واشنگتن در قاره سبز در پروژه شکنجه سیا چندان هم آشکار نیست و گزارش کمیته اطلاعاتی مجلس سنا اصرار زیادی بر مخفی نگاه داشتن آنها دارد. هنگامی که این متحد اروپایی، انگلیس باشد ـ کشوری که از قدیم در پروژه‌های خرابکارانه مشترکش با آمریکا همواره تمایل داشته نقشش را مخفی و مرموز نگاه بدارد ـ این موضوع چندان هم عجیب به نظر نمی‌رسد.

زوایای پنهان‌مانده از نقش انگلیس در کودتای آمریکایی ـ انگلیسی ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ مورد خوبی از نقش موذیانه این متحد اروپایی آمریکا است: در حالی که حتی سازمان سیا به این عملیات خرابکارانه اعتراف کرده است (آرشیو امنیت ملی آمریکا، ۱۹ آگوست ۲۰۱۳) کماکان اطلاعات اندکی درباره نقش لندن در این باره وجود دارد.

مقامات انگلیس در روزهای گذشته هم مطابق آنچه انتظار می‌رود دست داشتن در شکنجه‌های سازمان سیا را انکار کرده‌اند و این در حالی است که مستنداتی بی‌شمار از منابع غیررسمی، از اظهارات قربانیان گرفته تا پروازهای ثبت شده سازمان سیا، از سالها پیش، از نقش برجسته انگلیس در همکاری با دولت آمریکا پرده برداشته‌اند.

اولین مستندات درباره این موضوع در ۴ ژانویه ۲۰۰۷ به دست آمد، زمانی که روزنامه انگلیسی گاردین افشا کرد یکی از ۳۰۰۰ مسیرهای پروازی بوئینگ N۳۷۹P (هواپیمای سازمانی سیا برای انتقال زندانیان) به قلمرو انگلیس در جزیره مرجانی «دیگو گارسیا» بوده است.