به گزارش خط نیوز؛ نکته و مراتب نامکشوف و مستور فراواني وجود دارد که ما و جامعه از آن بي خبر و کم خبر است. لذا سايه روشن هاي شخصيت اين ابر مرد، کاريزمايي انقلاب اسلامي را مي توان در تاريخ و بعدها در عرصه هاي گوناگون بازشماري کرد.
شخصيت هاي بزرگي چون ايشان در تاريخ هر کشور معدود و محدودند و لذا شناسايي اکمل آن و نقش آن ها را نمي توان يکباره و حتي در چندين سال مرور نمود، آيت الله هاشمي رفسنجاني از شخصيت هاي ويژه انقلاب بود که مواضعش و پيچش ها و کنش ها و واکنش هاي آن تحليل ويژه اي مي طلبد، نقش آفريني فرزندان ايشان در سلوک سياسي او تاثير فراواني داشت و اگر اين فرزندان با نقش آفريني هاي آن ها در مواقف مختلف را بررسي کنيم يقيناً با سازوکار نظام چنان مغايريتي ذاتي دارد و شوک هاي سياسي را به عرصه سياسي کشور وارد کرده که شايد با بالاترين مجازات ها هم تطبيق ندارند، برخي از فرزندان آيت اله هاشمي، مشي ويژه اي در قبال انقلاب و نسبت به آرمان و
ارزش هاي حاکم بر جامعه از خود بروز دادند که با امهات و ارزش هاي نظام ناهمخوان وناهم خون بود، برخوردهاي غير متعارف و غيرقابل قبول اين فرزندان چنان شد که پاي قوه قضائيه و مجازات را به ميان آورد و اين تلخ ترين وادي و ايام براي (آيت اله بود)، شخصي که از روزهاي اول انقلاب در کنار نظام و انقلاب بود که برخي از فرزندانش به عرصه مجازات مقابله با نظام تن دادند و الحق سکوت و نُ شکست سکوت وي در اين مواقف ستودني بود، گرچه مردان سياست، مواضع بعدي آقاي هاشمي در مسائل مختلف را نشانه تاثير اين حرکت ها بر او مي دانند، نقدهاي اصولي ديگري بر
آيت اله وجود داشت، استفاده از تفريح گاه هاي عوامل طاغوت چون سد لتيان، استخرها و نشاني ازچرخش فکري از (حوزه علميه) به حاکميت( اشرافي) و از
(سلوک عارفانه) به زندگي (دولتمردانه) را نشان مي داد، بحث کارگزاران حمايت از نيروهاي که به نحوي با اين حزب در ارتباط بوده، تاثير موثر ايشان بر روندهاي سياسي کشور تا تقابل معني دار با اصل حاکميت و نظام، مواضع تند عليه سيستم دفاعي کشور دلايل موجبه اي فراهم آورده بود، که شخص آيت اله با آن چه در (خانه) و کار ايشان مي گذشت به عنوان چهره اي کاريزمايي البته براي (اپوزيسيون ها) با (ديدگاه ويژه) مطرح نمايد شايد بحث (پروتستانيسم) که در عرصه انقلاب پيگيري شد و مي شود نشانه اي از حوزه انديشه اي ايشان در حوزه اقتصاد، سياست و فرهنگ بود که اين نگاه تا جايي پيشرفت که وي را (امير کبير) ، و (سردار سازندگي) بنامند. و اين القاب و انديشه ها و دگرديسي تحولات فکري و انديشه هاي حاکميتي بود که به آرامي
فاصله اي بين انديشه ورزي ايشان و نظام را ايجاد
مي کرد، تحولات چند دهه اخير انقلاب هم و
فاصله گيري از متن انقلابي امامت، امام راحل
عظيم الشان ، از آراستن مرقد معظم له، تا کجراهه هايي که به برخي افراد خانواده بيت امام راحل عظيم الشان عملاً به آن ناجي بزرگ و انديشه هاي ارزشمند و تجمل ستيز ظلم عيني روا داشتند، اينها نشانه هايي از اين فاصله سازي (حضرت آيت اله ) از مشي طلبگي تا مشي دولتمردي است، رابطه نزديک برخي شيوخ عربي با شخص ايشان و رفتار وي از يک فاصله و زاويه اي سخن مي گفت که در کالبد نظام براي آن تعريفي در نظر نمي توان گرفت اين تنها يک روي سکه بود، قهر استراتژيک جريان اصلاح طلب در برهه اي از (آيت اله ) هم دوران خاصي بود که در اين گذار به آن مي پردازيم. که از روي آن و از بطن اين برخورد عاليجنابان خاکستري، سرخپوش و درآمد که آن را به فرصت ديگري مي سپاريم.
اما، حضرت آيت اله هاشمي، تاثير همواره اي بر سياست هاي نظام و انقلاب داشت ايشان از نظريه پردازان مورد وثوق امام (ره) و مقام معظم رهبري بود که علي رغم برخي چالش هاي (نقطه نظرهاي خاص) و
بي مهري فرزندان نسبت به (ولايت و رهبري) و
آرمان هاي نظام هميشه مورد عنايت ويژه مقام معظم رهبري بودند، نقش ايشان را در جنگ و دفاع مقدس و بازسازي علي رغم نقدها و نظريه هاي افراطي نمي توان به فراموشي سپرد، شايد نگرش ايشان در فرداهاي بعد روشن تر مورد نقد و بررسي همه جانبه قرار گيرد، ولي آن چه ملحوظ نظر است اين است که خط خطاهاي استراتژيک نسبت به جريان فکري اصلاحات که به نحوي ايشان را سپر بلاي حوادث نمودند هرگز از حافظه خونبار نظام پاک نخواهد شد.
به هر تقدير بايد از شخص هاشمي به عنوان چهره ماندگار و ارزشمند انقلاب ياد کرد و جمله آخر اين که نظريه هايي منتقدين تند که در آن مستور است جايگاه هاشمي در نزد انقلاب خداي ناکرده (زيبري مي دانند) اگر هم از اين موضع مصداق مصدق باشد.
مصداق اين حديث است:
»زبير همواره با ما بود تا آن فرزند نامبارکش (عبدالله) پا به جواني گذاشت.« و اين شايد نکته مکنون و ملفوفي باشد که هاشمي را چنين تعبير مي کند.
