به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری خط نیوز ، روزنامه "فرانکفورتر روند شای" آلمان در تحلیلی نوشت: استراتژی دولت آلمان منطقه یورو را گرفتار چالش کرده است. نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: وقتی که در بهار سال جاری بازده اقتصادی آلمان پایین رفت این شرایط به آب و هوا نسبت داده شد. زمانی که در ماه می تولید بخش های صنعت آلمان کاهش پیدا کرد این مسئله به تعطیلات نسبت داده شد و در ادامه هم روند نزولی اقتصاد آلمان به بحران اوکراین ارتباط داده شد.
در این میان این مسئله واضح است که اقتصاد آلمان و منطقه یورو به صورت چشمگیر روند نزولی را طی کرده و هیچ بهبود اضاعی برای سال ۲۰۱۵ ارزیابی نمی شود.
نویسنده در ادامه این پرسش را مطرح کرد که آیا یک خطر تکرار بحران یورو وجود دارد؟
با توجه به آمارهای اقتصادی اعلام شده در بقیه دنیا هم اعتبار سیاست های حل بحران آلمان کاهش می یابد.
واشنگتن پست در این باره نوشته است که این سیاست ها خطرناک تر و مخرب تر از سیاست های هر کشور دیگری است.
روزنامه فاینشنال تایمز نیز تاکید و اصرار آلمان برای شایستگی رقابت بیشتر برای اتحادیه اروپا را یک تراژدی نامید.
مشاور اقتصادی سابق کمیسیون اروپایی هم سیاست های اقتصادی برلین را یک فاجعه نامید.
"پل کروگمن" برنده جایزه نوبل آمریکا نیز انتقاد شدیدی را به سیاست های ریاضت اقتصادی دولت آلمان وارد کرده است.
در ادامه این مطلب آمده است: در این میان استراتژِی حل بحران دولت آلمان به بن بست رسیده است. این استرتژی روی سه ستون بنا نهاده شده بود که عبارتند از برنامه های ریاضتی، سیاست پولی و اصلاحات ساختاری.
برنامه های ریاضتی از یک طرف موفقیت آمیز بودند چرا که کشورهای منطقه یورو در سایه این سیاست ها توانستند کسری بودجه خود را تا حد زیادی کاهش دهند. سطح بیکاری و بدهی ها اما همچنان بالا باقی ماند و دلیل آن عدم رشد اقتصادی است.
"جوزف استیگلیتز"، برنده جایزه نوبل آمریکایی این انتقاد را وارد می کند که سیاستمداران اروپایی معمولا اقتصاد را دست بالا گرفته اند. متاسفانه بخصوص در آلمان این مسئله درک نشده است که سیاست های ریاضتی یک دلیل برای ضعف اقتصاد است.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد که سیاستهای پولی (مد نظر آلمان ) هم به پایان راه خود رسیده است.
این روزنامه آلمانی در بخش دیگری از این مطلب به کسری ها و کمبودها در سیاست اصلاحات ساختاری مد نظر آلمان اشاره کرده و نوشت: علاوه بر این کاهش دستمزدها قدرت خرید مصرف کنندگان را کاهش داده و مصرف داخلی را تضعیف کرد.
"لگراین" از اقتصاد دانان غربی نیز در این باره اظهار داشته است که با توجه به کاهش تقاضاهای جهانی، منطقه یورو نمی تواند کلا مسئله بدهی های خود را با تکیه بر رشد صادرات برطرف کند.
عرصه سیاسی به این مسئله امید دارد که اوضاع بین المللی زمانی بهبود یافته و اروپا هم به آرامی بتواند در مسیر بهبود اوضاع اقتصادی قرار گیرد. هر رکودی بالاخره زمانی پایان می یابد. اما این به ندرت به عنوان موفقیت ارزیابی می شود.
به گفته استیگلیتز این مسئله مهم است که بهبود اوضاع با چه سرعتی پیش رفته و آسیب های بحران در نهایت تا چه اندازه است. در این مفهوم سیاست ریاضتی آلمان یک فاجعه مطلق بود.
