کد مطلب: 21904
يکشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۳۱
سرمقاله سیاست روز
پیشنهادی به دولت تدبیر و امید!
قانونمداری و احترام به حقوق شهروندی و شنیدن صدای مخالف از دیگر شیوه های مدیریتی دولت اعتدال است.
کارکرد دولت یازدهم در پنجاه روز گذشته که از طرف رئیس جمهور محترم به پیشرفت پانصد روزه تعبیر گردید؛ عملکردی قابل قبول در داخل کشور و صحنه های بین المللی داشت؛ اما نحوه بیان از لسان رئیس دولتی که واقع گرایی عقلانی را مبنای حرکت خود قرار داده است، کمی اغراق آمیز و به دور از واقعیت و خلاف مدیریت علمی بود. چرا که این نوع مقایسه ها یادآور مدیریتی پوپولیستی (عوامانه) است که ذهن ها را به طرف دولت پیشین سوق می دهد که اکثریت مردم در نفی آن به دولت جدید رای داده اند.
لذا انتظار دارند دولتمردان در گزارش عملکرد خود نگاهی واقع بینانه داشته و از بزرگ نمایی (آگراندیسمان) و ارائه آمارهای غیرواقعی جدا پرهیز نمایند. پرواضح است که دولت یازدهم در عالم واقع از نقاط قوت برجسته ای برخوردار است. از جمله می توان ایجاد تحرک دیپلماسی فعال بین المللی و اشراف به زبان دیپلماتیک و استفاده از گفتمان قابل پذیرش دنیا ـ در صورتی که طرف مقابل؛ دیروز خود را به ناشنوایی نزده باشد و امروز هم فقط حرفهایی که خود می پسندد را بشنود ـ نام برد. در صحنه های داخلی استفاده از نیروهای متخصص و با تجربه و کارآمد ـ البته کمی مسن و با گرایش اصلاح طلبی ـ از اقدامات قابل توجه دولت می باشد.
قانونمداری و احترام به حقوق شهروندی و شنیدن صدای مخالف از دیگر شیوه های مدیریتی دولت اعتدال است. به نظر می رسد دولت تدبیر و امید بیشترین انرژی خود را متمرکز روی مسائل بین المللی برای معرفی چهره ای واقعی از ایران اسلامی با امید به کاهش و یا رفع تحریم ها می نماید.این تلاش دیپلماتیک گرچه در جای خود ستودنی است. اما نباید موجب غفلت دولتمردان از مسائل داخلی به ویژه اقتصادی و علی الخصوص امور معیشتی مردم شود. و یا برقراری رابطه با استکبار، حلال تمامی مشکلات ریز ودرشت مردم تلقی گردد. چرا که بنا به اظهارنظر کارشناسان اقتصادی تاثیر تحریم ها ـ حداکثر در بالاترین رنج تاثیرگذاری ـ کمتر از پنجاه درصد در به وجود آمدن مشکلات اقتصادی نقش داشته است.
توجه ویژه دولت به ساخت درونی نظام و در اولویت قرار دادن تولید داخلی، تقویت بنیه علمی و استفاده از فناوری های جدید و روزآمد در تولید باعث بالا رفتن بهره وری و ارزش افزوده ای می شود که یارای رقابت کمی و کیفی با کالاهای خارجی را پیدا خواهد کرد. با عنایت به نعمات خدادادی و مزیت های نسبی کشور پهناور ایران اسلامی از نظر جغرافیایی و نیروی انسانی کارآمد تولید قدرت سخت و نرمی می کند که پشتوانه قوی برای هیات های دیپلماتیک در سر میز مذاکرات خواهد بود. در غیر این صورت، اگر خدای ناکرده برقراری ارتباط و تماس ها از روی نیاز ما به دیگران باشد؛ اقتضای طبع دیپلماسی طرف مقابل بر «ناز» قرار گرفته ومطالبه امتیاز خواهد داشت. در هر صورت نگاه دولتمردان می باید از خارج به داخل و قدرت ملت که مقوم و پشتیبان دولت منتخب است معطوف گردد.
رئیس جمهور محترم بعد از برگشت از سفر نیویورک تصمیم گرفت قضاوت در مورد میزان موفقیت اولین سفر خارجی خود و هیات همراه را به نظرسنجی بگذارد. اهمیت به افکار عمومی و اینکه دولت برگزیده مردم هر از چندگاهی عقیده عمومی را در رابطه با عملکرد خود جویا شود؛ فی نفسه عملی پسندیده و ممدوح است و باید به فال نیک گرفته شود. البته تا موضوع نظرسنجی چه باشد و وسیله اندازه گیری و سنجش یعنی سئوالات چگونه طراحی شده باشد؛ تعداد نمونه و روش های نمونه گیری و جمع آوری اطلاعات و نحوه پردازش داده ها به چه صورتی انجام پذیرد و دستگاه مجری چه نسبتی سازمانی با دولت داشته و یا نهادی مستقل باشد؛ نتایج متفاوتی را می تواند حاصل نماید. به هر حال اصل نظرسنجی، آنهم توسط مرکز و یا مراکز مستقل علمی می تواند مفید حال دولت و ملت باشد. اما از آنجایی که رجوع به نظر مردم ما به ازایی در ذهن عده قلیلی که دل در گرو خارج از مرز و بوم کشور اسلامی دارند به غلط تعبیر به رفراندوم برای برقراری رابطه با آمریکا تلقی گردید.
جمعی از رسانه ها و جراید کشور که خود را طرفدار دولت وانمود می کنند ذوق زده کرده و بنای بر تعریف و تمجید و مجیز گویی نهادند. متقابلا جمعی نیز در مقام خرده گیری و نقد دولت زبان به مزمت گشوده و با هر نوع نظرسنجی مخالفت نمودند؛ حال که سخنگوی دولت خبر از تصمیم قطعی رئیس جمهور محترم مبنی بر صدور دستور نظرسنجی داده اند. پیشنهاد می شود که دولت محترم برای اغنای افکار عمومی و جلوگیری از شائبه هر نوع نظرسازی در این خصوص، مساله و یا سوال اصلی مورد نظر خود را در مورد نظرسنجی مکتوب به مراکز معتبر پژوهشی ـ پیماشی داخلی اعلام نموده و درخواست ارائه طرح اولیه (پروپزال) با برآورد بودجه مالی و زمانی نماید. از بین طرح های ارائه شده بهترین طرح توسط هیات منتخب دولت برگزیده و دستور اجرا داده شود.
سرمقاله سیاست روز/حسن اختری
