توصيه مطلب 
 
کد مطلب: 53565
چهارشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۳۹
ارائه روشی برای تصفیه پساب با فناوری نانو
ارائه روشی برای تصفیه پساب با فناوری نانو
محققان دانشگاه علم و صنعت ایران تلاش کردند با بهره‌گیری از فناوری نانو، فرایند غشای مایع را برای تصفیه پساب بهینه‌سازی کنند به گونه‌ای که بر اساس گفته این محققان با استفاده از این روش موفق به حذف مواد رنگی از پساب به میزان زیاد شدند.

به گزارش ایسنا، دکتر تورج محمدی، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران، فناوری غشای مایع را یکی از مقرون‌ به ‌صرفه‌ترین فناوری‌های غشایی خواند و افزود: در این طرح به ‌منظور بهینه‌سازی هر چه بیشتر فناوری غشای مایع، از دو نوع نانوذره آب‌دوست و آب‌گریز استفاده شد و نتایج مربوط به هرکدام مورد مقایسه قرار گرفت.

وی سادگی، ارزانی و مصرف انرژی کم را از مزایای این فناوری عنوان کرد و یادآور شد: با توجه به این مزایا فناوری غشای مایع این پتانسیل را دارد که جایگزین بسیاری از فناوری‌های رایج شود.

به گفته این محقق، فناوری غشای مایع (فناوری غشای مایع نگهداشته شده) فناوری است که بار اصلی تصفیه پساب بر دوش یک‌ فاز مایع است و این فاز که به آن فاز حامل نیز گفته می‌شود، مواد آلاینده را جذب می‌کند.

محمدی اضافه کرد: حضور نانوذرات آب‌گریز در ساختار غشای مایع موجب می‌شود تا مکان‌های فعال جهت جذب آلاینده بر روی سطح غشا افزایش و میزان رسوخ آب به درون فاز غشایی کاهش یابد و این موضوع افزایش بازدهی جداسازی را در پی دارد.

وی با تاکید بر اینکه در این طرح از غشاهای مسطح تفلونی با قطر حفرات 0.22 میکرون به‌ عنوان نگهدارنده فاز مایع استفاده شده است، خاطر نشان کرد: فاز مایع با مخلوط کردن مقادیر مناسب D2EHPA/M2HPA در روغن کنجد تهیه شده ‌است.

این عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت، سنتز و مشخصه‌یابی چهار نوع نانوذره با خاصیت آب‌دوستی و آب‌گریزی را از دیگر بخش‌های اجرای این طرح عنوان کرد و یادآور شد: در ادامه اثر هر یک از نانوذرات در بازدهی غشا در جداسازی دو گونه آلاینده "رودامین بی" و "متیلن بلو" مورد ارزیابی قرار گرفت.

محمدی در رابطه با نتایج به‌دست‌آمده در این طرح، گفت: نتایج آزمون‌ها بیانگر آن است که حضور نانوذرات متخلخل ZIF-8 با خاصیت آب‌گریزی در غشای فاز مایع موجب حذف آلاینده‌های رنگی رودامین بی و متیلن بلو به میزان 90.6 و 79.4 درصد شده است.

بر اساس اعلام ستاد نانو، این تحقیقات از سوی دکتر تورج محمدی استاد دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز و مژگان عیسی‌نژاد و حمیدرضا مهدوی از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران و مهران ارزانی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب انجام شده و نتایج آن در Journal of Environmental Management با ضریب تأثیر 4.005 به چاپ رسید.
Share/Save/Bookmark