توصيه مطلب 
 
کد مطلب: 28489
يکشنبه ۲۹ تير ۱۳۹۳ ساعت ۲۱:۴۴
بازخوانی فرازهایی از سخنان بهجت العرفا درباره لزوم دعا برای حل مشکلات مسلمانان؛
آيا رواست نسبت به برادران و خواهرانمان که در زیر آتش هستند چنين بى‏ تفاوت و غير مضطرب باشيم؟!/ آيا می شود قلب حضرت ولى عصر(عج) محزون باشد و ما خ
آيا رواست نسبت به برادران و خواهرانمان که در زیر آتش هستند چنين بى‏ تفاوت و غير مضطرب باشيم؟!/ آيا می شود قلب حضرت ولى عصر(عج) محزون باشد و ما خ
خط نیوز -  در میان سکوت مجامع بین المللی و کشورهای مدعی حقوق بشر و همچنین کشورهای عربی کشتار هولناک مردم مظلوم فلسطین توسط رژیم صهیونیستی هر روز رنگ تازه‏ ای به خود می گیرد.

رژیم اشغالگر قدس، درنده خویی را به نهایت درجه خود رسانده و با کشتار بیرحمانه مردم مظلوم غزه فلسطین، در حال انجام یک نسل کشی بزرگ است.

حضرت آیت الله العظمی بهجت آن موقع که در قید حیات بودند بارها و بارها از لزوم دعا و تضرع به پیشگاه حضرت باری تعالی برای حل مشکلات مسلمانان و مظلومان عالم علی الخصوص مردم مظلوم فلسطین گفتند و از بی تفاوتی نسبت به احوال آنان شکوه کردند.

در ادامه فرازهایی از سخنان انذارگونه این عالم سفرکرده درباره لزوم دعا، تضرع و گریه جهت حل مشکلات مسلمانان و مظلومان دیگر بلاد می آید:

***

۱) چه قدر رحمت خداوند شامل حال کسانی است که بی تفاوت نباشند و برای رفع این همه ابتلائات و بلاهایی که مسلمانان و بر اهل ایمان وارد می شود، گریه و تضرع و ابتهال کنند! (در محضر بهجت:۱/۱۸۷)

***

۲) آیا درست است که ما راحت بنشینیم و نظاره‌گر باشیم و برادران و خواهران ایمانی ما در دست ظالمان گرفتار باشند؟! ... آيا مى‌شود رييس و مولاى ما حضرت ولى عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف محزون باشد، و ما خوشحال باشيم؟!» (در محضر بهجت، ج۲،شماره۲۶۷.)

***

۳) وقتى بلايى ـ مانند وبا ـ در نجف پيدا مى‏شد، حتّى در بازارها هم گاهى مجالس روضه ‏خوانى و توسل برقرار مى شد، ولى ما مثل آدم‏هاى مأيوس و نااميد، گويا نمى‏ خواهيم از اين درِ رحمت داخل شويم و براى رفع بلا و گرفتارى‏ها به حضرات معصومين ـ عليهم‏ السّلام ـ متوسّل شويم! آيا امروز براى رفع بلاها غير از تضرّعات و دعاى صادق همراه با توبه و توسل، راه ديگرى داريم؟! مسلمان‏ها و برادران و خواهران ما در زير آتش دشمن در چه حالى هستند، و ما در چه حال؟! آيا روا است كه چنين بى‏ تفاوت و غير مضطرب باشيم؟! (سایت آیت الله بهجت: اینجا)

***

۴) آیا اوضاع این‌ها نشان نمی‌دهد که بهایم‌اند؟! وگرنه انسان چنین کاری می‌کند؟ بنابراین، ما نباید تابع آن‌ها باشیم و نباید بر اساس خواسته‌ی آن‌ها عمل کنیم، و نباید آن‌ها را دوست داشته باشیم و نباید با آن‌ها هم‌پیمان شویم. مگر همین آمریکا نبود که با داخله‌ی خود جنگید؟! ولی ما در مدح و ثنای این‌ها زیارت‌نامه درست می‌کنیم که به کره‌ی ماه رفته، فرشته‌اند و ....

امروز هر کس نماز بخواند و برای رفع ابتلائات مسلمان‌ها بعد از نماز دعا نکند، معلوم می‌شود برای رفاه حال دنیای خود هم قاصر بلکه مقصر است، در امر آخرت که هیچ!

«من أصبَحَ و لم‌یهتمَّ بأمورِ المسلمینَ فلَیسَ بمسلمٍ.» هر کس صبح کند و به امور مسلمانان اهتمام نورزد، مسلمان نیست.

از خدا بخواهیم که هر فرد مسلمان و هر کس که به حکم مسلمان است و یا از اعقاب او شخص مسلمان پیدا می‌شود، از بلاها و گرفتاری‌ها در امان باشد! [در محضر بهجت/ج۲/کلام۱۶۶۸]

***

۵) عاجزترين مردم كسى است كه از دعا كردن عاجز باشد! («أَعْجَزُ النّاسِ، مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ.») و مؤفّق كسى است كه دعايش با شرايط، يعنى به شرط توبه و صادقانه و حقيقى و مستمرّ باشد، و در صورت تأخير در اجابت نا اميد نشود و دست از دعا و تضرّع و التماس برندارد و مأيوس نشود، زيرا يأس از رحمت خدا و استجابت، از بلايى كه براى برطرف شدن دعا مى كند، بدتر است. از آيه ى شريفه: «فَلَوْلاَآ إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَـكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ؛ پس اى كاش كه وقتى بلا و سختى ما به آنان مى رسید، تضرّع مى كردند؛ ليكن دل هاى آنان سخت گرديده است.» استفاده مى شود كه در مقابل تضرّع، قساوت قلب است!

البته تضرع و دعا، نه آن وقت كه خانه ى ما را خراب مى كنند، بلكه الآن هم كه خانه هاى برادران و خواهران دينى ما را خراب مى كنند، بايد دعا كنيم؛ زيرا خانه ى برادران دينى مثل خانه ى خود ما است. خدا كند كه به دواى درد خود در اين مواقع مُلْهَم شويم.
Share/Save/Bookmark