خط نيوز - دلایلی برای «محاکمه نجفی»/ طرفداری رامبد جوان از گانگسترها؛ چه کسی باید خجالت بکشد؟!

دلایلی برای «محاکمه نجفی»/ طرفداری رامبد جوان از گانگسترها؛ چه کسی باید خجالت بکشد؟!

پسندیده نیست برای بدحجاب‌ها کلاس فرهنگی بگذارند!

به گزارش خط نیوز به نقل از مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. شنبه تا چهارشنبه ساعت ۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید. *** دلایلی برای «محاکمه نجفی» «محمدعلی نجفی» پس از حدود ۶ ماه کش و قوس و حواشی فراوان در شهرداری تهران و بعد از ۲ مرتبه ارائه استعفا به اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران، سرانجام از سمت خود کنار رفت و شهرداری پایتخت جمهوری اسلامی ایران هم‌اکنون با «سرپرست» اداره می‌شود! با اینهمه اما به نظر می‌رسد این پرونده هنوز به صفحات پایانی خود نرسیده و نشانه‌های متقنی وجود دارد که حکم می‌کند شهردارنجفی از بابت برخی اقدامات خود در محکمه قضایی حاضر شود. *از جمله دلایلی که بحث ضروری بودن محاکمه شهردار سابق تهران را بیشتر به رخ می‌کشد، می‌توان به مقولات زیر اشاره کرد: یکم_ کم‌توانی در مدیریت کلانشهر تهران: عدم توانایی و کم‌توانی محمدعلی نجفی در مدیریت شهرداری، مسئله‌ای نیست که بتوان آنرا از چشم مردم پنهان کرد. بحثی که برخی شخصیت‌های و نهادهای نظام با طرح شدن نام نجفی به عنوان گزینه شهرداری تهران به آن اشاره و تصریح کردند که آقای نجفی اصطلاحاً «شهردا بشو» نیست اما چپ‌های شورای شهر به هر دلیلی این نظر سیاسی و این انتقاد مشفقانه را برنتافتند و بر نشاندن نجفی بر اریکه شهرداری تهران تأکید کردند. عدم آغاز حتی یک پروژه کلان در تهران بزرگ طی ۶ ماه گذشته، مختل شدن برخی روندهای روتین شهرداری در خدمت‌رسانی به مردم مثل عدم جمع‌آوری زباله و یا عدم خدمت‌رسانی مناسب در روزهای برفی زمستان امسال و نیز حاشیه‌دار شدن فرایندهای مدیریتی و اجرایی شهرداری تهران نظیر بحث استخدام و تعدیل پرسنل و ایضا سر و صدای کر کننده در انتصاب مدیران شهرداری، همگی مقولاتی بود که علت آنها را باید در کم‌توانی نجفی در مدیریت و اجرا در شهرداری تهران جستجو کرد. سؤال اینجاست که با وجود این کم‌توانی محرز اما چرا نجفی پست شهرداری را تقبّل کرد و ۶ ماه هم در آن ماند؟ دوم_ پرونده‌سازی دروغین و اتهام‌زنی به شهرداری و شورای شهر سابق: شهردار نجفی طی حدود ۶ ماهی که در شهرداری تهران حضور داشت، تنها پروژه‌ای را که بدون کم و کاست و با اختصاص کافی وقت انجام داد، پرونده‌سازی و اتهام‌زنی علیه شهرداری و شورای شهر سابق تهران بود! مقوله‌ای که نماد آن در چیزی به نام «گزارش ۱۰۰ روزه» و ادعای ارسال چند پرونده به قوه قضائیه خلاصه شد. اگرچه شهردارنجفی و اصلاح‌طلبان شورای شهر بارها درباره این گزارش و آن چند پرونده که بیت‌الغزلی به نام «فساد قالیباف» داشت صحبت کردند اما حتی یک برگ سند درباره مفاسد اشاره شده را به افکار عمومی ارائه نکردند. به سخن دیگر اینکه اصلاح‌طلبانی که در سال ۸۸ برای اثبات دروغی به نام تقلّب در انتخابات آنهمه مصاحبه مطبوعاتی می‌گذاشتند و دلایل خودساخته را برمی‌شمردند اما در این باب حتی یک کلمه هم صحبت نکردند و با انداختن توپ در زمین قوه قضائیه از این می‌گفتند که ما با «غول فساد» مبارزه کرده‌ایم و قوه قضائیه باید مسائل را روشن کند! جالب‌تر آنکه بر اساس رصد ما، آنچه که از لابه‌لای اظهارات اصلاح‌طلبان درباره فساد در شهرداری سابق به دست می‌آمد صرفا چند استخدام غیر قانونی، گم شدن ۲۰۵ میلیون تومان پول و تخریب ۴ باغ بود [۱] که البته نه تنها برای آنها هم سندی ارائه نشده است بلکه ربط و ارتباط همین مقولات ادعا شده با شهردار قالیباف هم مشخص نیست. تمام این قضایا در حالی است که مردم باید بدانند شهردارنجفی تنها در یک مورد از گزارش ۱۰۰ روزه خود علیه قالیباف که ادعایی را پیرامون همکاری غیر قانونی نیروی انتظامی با شهرداری تهران مطرح کرده بود نیز هنگامی که ناجا رسماً وارد قضیه شد و از آقای نجفی بازخواست کرد، بلافاصله پا پس کشید و اینطور وانمود کرد که منظور من چیز دیگری بوده است! نکته آنجاست که آقای نجفی حتما بایستی بخاطر ۶ ماه هدر دادن وقت مردم تهران به پای اقدامات سیاسی بی‌نتیجه خود محاکمه شود؛ زیرا پای آبروی مدیریت جهادی و کارآمد در نظام اسلامی در میان است. سوم: تجاهر به فسق و فساد: ماجرای حضور علنی شهردارنجفی در مجلس آوازخوانی بانوان و رقص دختران نوجوان که اعتراض مراجع عظام تقلید را نیز برانگیخت یک فساد علنی و تجاهر به فسق است. در واقع مردم در ام‌القرای جهان اسلامی یعنی تهران بزرگ شاهد این بودند که شهردار این کلانشهر با اطلاع قبلی از اینکه قرار است در مجلسی، دختران نوجوان برقصند، پا به آن مجلس می‌گذارد و به تماشا می‌نشیند. این رفتار متجاهرانه حتی اگر از جانب یک شهروند معمولی هم صورت می‌گرفت نیاز به برخورد و محاکمه داشت چه رصد به شهردار پایتخت تهران که بایستی نمادی از حکومت اسلامی_شیعی در جهان باشد نه اینکه رفتارهایی مثل سلاطین عثمانی و سعودی را از خود بروز دهد و مثلا در مجلس رقص دختران نوجوان جلوس کند... *** طرفداری رامبد جوان از گانگسترها؛ چه کسی باید خجالت بکشد؟ «رامبد جوان»، بازیگر تئاتر و سینما و مجری برنامه تلویزیونی خندوانه به تازگی بخشی از کلیپ مصاحبه یک سارق مسلح بانک در مشهد را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد. کلیپی که سارق مسلح در آن با اشک و آه اینطور می‌گوید که اولین کاری که با پول‌های سرقتی کرده این بوده که برای فرزندش شیر خشک خریده است. رامبد جوان سپس در ذیل این پست نوشته است: «معلومه که دزدی کردن در هر شرایطی قبیح و غلطه و باید با مجرم برخورد بشه... ولی کسانی که باید خجالت بکشن از این مشکلاتی که داره برای آدم‌های مملکتون به وجود میاد، خجالت بکشن!» (جمله‌بندی عیناً از صفحه رامبد جوان کپی شده است) *اظهارات آقای جوان در حالی است که انسان گرسنه، نان می‌دزد نه اینکه مثل گانگسترها با تهیه سلاح و موتور و همدست و برنامه‌ریزی دقیق، سراغ دزدی میلیون‌ها تومان از بانک برود. یقینا آقای جوان می‌دانند که مثلاً در رمان بینوایان اثر ویکتورهوگو، کاراکتر «ژان والژان» در مقطعی که به شدت گرسنه می‌شود؛ نه انقلاب می‌کند، نه کسی را گروگان می‌گیرد، نه آدم می‌کشد و نه دست به سرقت از بانک یا طلافروشی می‌زند بلکه فقط یک قرص نان می‌دزد. این یک اصل ساده در رفتار کسانی است که گرسنه هستند و گانگستر نیستند. همچنین اگرچه ما منکر وجود برخی مشکلات در ایران اسلامی نیستیم و منتقد رئیس‌جمهور روحانی هم هستیم و از هشتگ «تا ۱۴۰۰ با روحانی» هم استفاده نکرده‌ایم اما پیر و جوان می‌دانند که مشکلی به نام «مشکل نان شب» و گرسنگی در ایران اسلامی شیوع ندارد و نمی‌توان مدعی شد که مردم ایران دچار مشکل گرسنگی هستند! یعنی کسی که دست به سرقت مسلحانه از بانک می‌زند، حکما معطل چیزی غیر از نان یا شیر خشک بوده و سودای دیگری در سر داشته است. از طرفی وجود اینکه ما منکر وجود برخی مشکلات نیستیم اما منتقدان و سلبریتی‌ها در هیچ حکومتی هم با یک دستمال، قیصریه را به آتش نمی‌کشند و خدمات عمومی حکومت‌ها را از یاد نمی‌برند. (جالب آنکه، سارق مسلح دستگیر شده در فیلم کامل کلیپی که رامبد جوان آنرا منتشر کرده تصریح می‌کند که «بیکار» نبوده است و بر روی یک ماشین کار (مسافربری) می‌کرده است) در عین حال، مسئله اصلی اما آنجاست که اگر هم قرار به خجالت‌زدگی باشد، سلبریتی‌هایی نظیر دوستان و نزدیکان آقای جوان بایستی از روی خجالت، عذرخواهی کنند که در انتخابات ریاست‌جمهوری با تبلیغی که به نفع رئیس‌جمهور حاضر کردند، سبب‌ساز وقوع برخی مشکلات شدند. در واقع هم آن که با «تَکرار می‌کنم» از رئیس‌جمهور حمایت دوباره کرد و هم بازیگران و خوانندگانی که در نزد مردم آبرویی داشتند و این آبرو را به پای کُندی حرکت دولت و اقدامات نکرده‌اش! ریختند، اکنون حتی بیشتر از روحانی در بروز مشکلات مسئول هستند و بایستی در این باره خجلت زده باشند. *** پسندیده نیست برای بدحجاب‌ها کلاس فرهنگی بگذارند! «پروانه سلحشوری»، از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس شورای اسلامی در بخشی از مصاحبه خود با ویژه‌نامه نوروزی نشریه نسیم بیداری درباره حجاب گفته است: «در حال حاضر گشت‌های ارشاد مثل سابق زنان بدحجاب را دستگیر نمی‌کنند، ولی در عوض برای آنها کلاس‌های فرهنگی می‌گذارند. به نظر من، حتی این کار هم پسندیده نیست که بگوییم شما حجابت خوب نیست پس بیا ما نصیحت و ارشادت کنیم تا حجابت خوب شود. این روش نیز به نظر من جواب نخواهد داد... به نظرم اگر قرار بر این باشد که چنین مراکز و کلاس‌هایی وجود داشته باشد باید به حالت دعوت و اختیاری باشد، در آن زمان باید دید چند نفر به این مراکز رجوع می‌کنند.» او همچنین در بخش دیگری از صحبت‌های خود تصریح می‌کند: اینقدر در این جامعه فساد، تبعیض و خشونت زیاد است که واقعا حجاب برای زنان ما مسأله نیست! *مشخص نیست خانم سلحشوری آمار خود مبنی بر فساد، تبعیض و خشونت در جامعه ایران را از کجا آورده‌اند و مسئله مهمتر آنکه از کجا و با چه مرجعی به زیاد بودن آن پی برده‌اند!؟ در مسئله برخورد با بدحجابی نیز باید دانست این یک اصل ساده حکومتی است که یک نظام سیاسی و اجرایی، ابزارهایی برای اعمال هنجارهای خود در سطح اجتماعی داشته باشد. به سخن دیگر اینکه نمی‌توان گفت حکومت در مقابل هنجارهایش دست‌بسته باشد و مقابله با ناهنجاری‌ها فقط بوسیله زبان و نظر باشد چه اینکه در هیچ حکومت عادل و جائری در تاریخ و در جهان معاصر نیز چنین قاعده بی‌منطقی وجود ندارد. برخی معتقدند، جریان خاص سیاسی، با هم‌سو نشان دادن خود با مقولاتی مثل بدحجابی، جدای از اینکه از شرع مبین اسلام عبور می‌کند، در صدد جلب رأی و نشان دادن موضع اپوزیسیون نسبت به نظام اسلامی است تا بتواند در شکل‌دهی به «اعتراض ظالمانه» علیه نظام اسلامی (که پیش‌لرزه آن در دیماه ۹۶ رخ داد) نقش فرماندهی را به عهده بگیرد.