محسن هاشمی بهشت خیلی دور خیلی نزدیک
چرا خاتمی همچنان با شهرداری فرزند ارشد هاشمی مخالف هست؟
27 فروردين 1397 ساعت 10:46
شنیده‌ها از نارضایتی رئیس دولت اصلاحات و میدان‌داری حزب اتحاد ملت در میان مخالفان شهرداری هاشمی نیز درست از همین‌جا آب می‌خورد؛ مخالفت‌هایی که خرداد سال گذشته نیز در جریان انتخاب شهردار، به کرات ابراز شد و البته به نتیجه هم رسید.
به گزارش خط نیوز به نقل از جهان نيوز: انتخاب شهردار برای تهران از همان روز اول ماجراهای زیادی برای خود داشت؛ از حمایت و لیست n نفره کاندیداها گرفته تا ارائه برنامه و حمایت از این و انصراف آن. در این میان یکی از کسانی که نامش کم و بیش لابه‌لای گزینه‌های روی میز به چشم می‌خورد، محسن هاشمی‌رفسنجانی بود. حالا فرزند ارشد مرحوم هاشمی که از قضا بالاترین رای مردم تهران را در راهیابی به شورای شهر نیز به خود اختصاص داده بود، باید میان ماندن در شورا و رفتن به شهرداری یکی را انتخاب می‌کرد؛ دوراهی‌ای که در نهایت به ریاست شورای شهر ختم شد. به گزارش جهان نيوز، در این فضا همان روزها عده‌ای حضور هاشمی در شهرداری را که معادل با خروجش از جمع اعضای شورای شهر بود، نوعی خیانت به رای مردم تلقی کردند. خروج هاشمی البته یک پیامد دیگر هم داشت؛ چنانچه او پایش را بیرون می‌گذاشت، این مهدی چمران بود که باید جایش را در بهشت می‌گرفت؛ کسی که پیش از این سابقه 11 سال ریاست شورای شهر را در کارنامه داشت و خط و ربط سیاسی‌اش هم بر کسی پوشیده نیست. این‌گونه شد که عده‌ای ترجیح دادند صرفا با عینک سیاسی به حوزه تخصصی مدیریت شهری نگاه کنند و دامن آقامحسن را از آنچه فکر می‌کردند خطاست، بپالایند. این اما پایان ماجرا نبود. هرچند در آن مقطع قصه به این نقطه رسید که محمدعلی نجفی 66 ساله راهی بهشت شد و ماه‌عسل شورای شهر با شهردار منتخب‌شان کلید خورد، اما ماه‌عسل خیلی دوام نداشت و واقعیات خیلی زود خود را بر ادعاها و وعده‌های دهان پرکن تحمیل کرد. حالا نجفی مانده بود و یک خروار کار بر زمین‌مانده. در این بین هنوز چیزی از بهبود مشکل قلبی نگذشته بود که بیماری جدید هم برای شهردار از راه رسید؛ بیماری‌ای که به‌رغم انکار اعضای شورا و خوشبینی‌های تعجب‌برانگیز آنها جدی‌تر از آنی بود که بتوان کج‌دار و مریز با آن ساخت. استعفای نجفی سرانجام مورد قبول قرار گرفت و تکلیف تهران و شهردار بیمارش بعد از یک ماه بلاتکلیفی بالاخره مشخص شد. حالا گمانه‌زنی‌ها بر سر فهرستی از کاندیداهای احتمالی دوباره اوج گرفته است؛ فهرستی که از پیروز حناچی دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری ایران گرفته تا سمیع‌ا... حسینی مکارم سرپرست کنونی شهرداری تهران، محسن هاشمی رئیس شورای شهر، محمدعلی افشانی معاون وزیر کشور و رئیس سازمان شهردارها و دهیاری‌ها و مصطفی سلیمی سرپرست شهرداری تهران پیش از حضور نجفی و حتی عبدا... جاسبی رئیس اسبق دانشگاه آزاد اسلامی و محسن مهرعلیزاده شهردار اصفهان و... در آن به خط شده‌اند. بر پایه گزارش فرهیختگان، در میان همه این گزینه‌ها بار دیگر نام محسن هاشمی حاشیه‌ساز شده است، حرف‌ها اما همان حرف‌های تکراری است. مخالفان شهرداری هاشمی قائل به آنند که چون با خروج او از شورا، مهدی چمران به‌عنوان عضو علی‌البدل به شورای شهر تهران راه می‌یابد، استعفای رئیس شورا به صلاح نیست. حامیان شهرداری هاشمی هم که عمدتا با محوریت حزب کارگزاران در حال زمینه‌سازی برای استعفای او از شورا و ریاستش بر ساختمان بهشت هستند، می‌گویند ورود یک اصولگرا به شورا احترام به رای اقلیت است و از همین رو نباید مانع ورود مهدی چمران شد. در همین رابطه حسین مرعشی، سخنگوی کارگزاران از ورود چمران به شورا استقبال می‌کند و می‌گوید که این موضوع خللی در کار شورا وارد نمی‌کند. مصطفی کواکبیان هم معتقد است اعضای شورا نباید نگران یک رای اصولگرایان در شورای 21 نفره باشند. محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر رئیس دولت اصلاحات هم استدلال یادشده را مردود می‌داند و اعتقاد دارد که یک زمانی شعار اصلاح‌طلبان «زنده باد مخالف من» بود. به هر دلیلی یک مخالف وارد شورا شود، اصلاح‌طلبانه‌تر از آن است که شورا بی‌حضور جناح مخالف باشد. در مقابل، روزنامه آفتاب یزد ضمن تخطئه این رویکرد نوشته: «جریان خاص» اصلاح‌طلب برای زمینه‌سازی استعفای محسن هاشمی و شهردار شدن او، به جای آنکه بخواهد حالت تدافعی به خود بگیرد، استراتژی حمله را در پیش گرفته و مخالفان شهردار شدن محسن‌هاشمی را به فراموشکاران دموکراسی‌خواهی متهم می‌کند.» محمدجواد حق‌شناس، عضو شورای شهر هم در مقابل نظر ابطحی، این سوال را مطرح کرد که با این وصف تکلیف میثاق‌نامه و وفاى به عهد چه می‌شود و آیا شهر گرفتار قحط‌الرجال شده؟ اما فارغ از دوگانه توجه به رای مردم یا پشت کردن به آن، به نظر می‌رسد حرف‌های دیگری هم وجود دارد برای گفتن؛ حرف‌هایی که فعلا عقلای قوم ترجیح داده‌اند از درز کردن‌شان به رسانه‌ها ممانعت به عمل آید. هرچه باشد، تکیه بر کرسی شهرداری تهران مترادف است با طی کردن بخش زیادی از مسیر ناهموار فتح پاستور. کارگزاران به خوبی نسبت به این موضوع واقفند که راه میان‌بر پاستور، همین راهی است که تلاش دارند هاشمی را راهی آن کنند؛ راهی که در بزنگاه انتخابات ریاست‌جمهوری 1400، احتمالا تا حد زیادی آنها را از «تکرار» بی‌نیاز خواهد کرد و این یعنی حذف بسیاری از حلقه‌های تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز از چرخه تعیین کاندیدای نهایی. همین موضوع، یاران دیرین آیت‌ا... هاشمی را به این جمع‌بندی رسانده که قبای شهرداری تهران برازنده هیچ‌کس به اندازه فرزند ارشد آیت‌ا... نیست. مضاف بر اینکه هاشمی واجد خصوصیات و ویژگی‌هایی است که حاملان آن ویژگی‌ها در میان نیروهای سیاسی اصلاح‌طلب، حسابی انگشت‌شمارند. شنیده‌ها از نارضایتی رئیس دولت اصلاحات و میدان‌داری حزب اتحاد ملت در میان مخالفان شهرداری هاشمی نیز درست از همین‌جا آب می‌خورد؛ مخالفت‌هایی که خرداد سال گذشته نیز در جریان انتخاب شهردار، به کرات ابراز شد و البته به نتیجه هم رسید. این روزها هم اصلاح‌طلبان که از انزوای اسحاق جهانگیری در دولت دل خوشی ندارند، بر پایه همان استدلال کارگزاران، نام معاون اول دولت را در میان گزینه‌های شهرداری تهران جا دادند؛ موضوعی که البته خیلی زود از جانب خود او تکذیب و به پای دروغ سیزده نوشته شد. خلاصه عاقبت این کشمکش دنباله‌دار هرچه که هست، طبق گفته رئیس شورای شهر تهران ظرف یک ماه آینده مشخص خواهد شد. با این وصف باید منتظر ماند و دید که در رایزنی‌های فشرده طیف‌های سیاسی حاضر در شورای شهر و البته گروه‌های بیرون از آن در این یک ماه زور کدام‌یک بیشتر خواهد چربید.
کد مطلب: 50970
آدرس مطلب: http://khatnews.com/vdcawonm.49nw015kk4.html